Mała Równina

Wtedy feniks ją tutaj szybko ją teleportował, zniknął i leżała w ubraniu uczennicy.
- Jezu coś się dzieje - Odparła i zobaczyła Artemis swoją kosę.
- Uhh artemis - Odparła i przytuliła ją do siebie. Wstała oraz ujrzała klify dalej.
- Obiecuję wam że ich zabiję - Odparła do nieba.

Koku przybył do tego jakże pięknego miejsca gdzie znajdowała się Carnal. Miał narzucony płaszcz, który rzucał cień na jego twarz, co czyniło ją niemożliwą do rozpoznania. Stanął nieopodal dziewczyny.
-Poddaj się...
Powiedział spokojnie i czekał na jej reakcję, oraz na brata.

- Uhh znowu wy tutaj ? Co chcecie ode mnie ? - Odparła i weszła w stronę wzgórza klifowego. Stała tam jednakże trudno będzie im tam przejść się. Kocha dobijać ludzi, jednakże sobie pomyślała. Dlaczego tacy sexy bomba faceci są źli to nie fer pomyślała, zeszła z obłoków.

Po chwili pojawił się tutaj Kurogane, także był skryty płaszczem który był na niego trochę za mały ponieważ nadal był w demonicznej formie...
-"Poddaj się !" powiedział jakby podwójnym głosem...
Kurogane stał spokojnie w za małym płaszczu który mimo wszystko skrywał jego twarz...

Co za problem? Nie łatwo będzie mu tam wejść, ale podlecieć i owszem. Na plecach Koku postały skrzydłą z ognia i chłopak podleciał do Carnal i wylądował obok jej. Skrzydła znikły mu z pleców. Powtórzył jeszcze raz.
-Poddaj się...

- Nigdy - Odparła pokazując mu język drocząc się z Liderem, nie tak łatwo ją dorwać, szybko spięła się na partię klifów. Weszła na wielki czubek klifu, miała na dzieje że znajdzie jaskinię, ona właśnie się odkryła i wtedy zapuściła się w dół oraz ukryła się nikt jej nie widział w nęcę.

Bracia widzieli jak ich cel się przemieszcza...
-"Spal ją i tyle..." rzekł spokojnie
Kuro odmienił się w ludzką formę i stał przyglądając się bratu.
-"Po prostu spal ją..."
Dziewczyna była nawet ładna i szkoda takiej urody ale... praca to praca...
Kurogane stał i czekał aż Koku wykona swoje ...

-Dość zabawy w kotka i myszkę.
Odparł trochę zdenerwowany, lecz złość ukrywał w sobie. Rozpłynął się jako ogień w powietrzu i naglę pojawił się z ognia przed jaskinią. Zamieniając swoją rękę w pochodnie dokładnie wiedział gdzie jest jego ofiara. Jego oczy błysły na czerwono i użył swojej mocy, którą nazywał "Perswazją". Teraz Carnal była zmuszona wykonać polecenie Koku.
-Poddaj się, podejdź tu i się nie ruszaj...
"Stalowe" słowa wypadły z ust lidera Drynerów.

Jednakże z jaskini wyleciał tylko laser ognia. To była pułapka tak naprawdę. Ona była po drugiej stronie klifu.
- Hahaha - Odparła śmiejąc się widząc Koku i Korugane w miejscu sfajczonym.
- Ehh dlaczego drynerzy są głupami bo nie mają mózgu, ot co - Odparła śmiejąc się i stała sobie artemis schowała bo była niepotrzebna.

Kuro nie poszedł za bratem... na dodatek Carnal była już osłabiona i wątpię by Koku był jakoś mocnej poraniony. Wykorzystując sytuację że Cel śmiał się , Kurogane prze teleportował się za nią i łupną ją z całych sił w tył głowy co powinno ją ogłuszyć...
-"No i po sprawie"
Kurogane stanął na plecach omdlałej dziewczyny.

Oczywiście Koku w porę wytworzył przed sobą barierę z ognia. Wyszedł nieruszony z jaskini i wkurzony popatrzał na dziewczynę. Nie powinna uniknąć ciosu Kuro, więc Kokujin znika w płomieniach i nagle z płomieni pojawia się obok Kuro. Uśmiecha się do niego i wyciąga ogłuszoną dziewczyną spod jego stóp, po czym zarzuca ją na barek.
-Udało się...
Czekał na reakcję brata.

Kurogane uśmiechnął się do brata.
-"Zwycięstwo... nawet nieźle się stawiała..."
Podrapał się po głowie
-"i co teraz?..."
Spytał zaciekawiony następnymi planami brata. Ściągnął z siebie kaptur i rozejrzał się po okolicy.
-"Ciekawie tu..."
Kuro rozglądał się po okolicy czekając na odpowiedź brata...

-Teraz udamy się z nią do lochów.
Rzekł nadal nie zdejmując kaptura. No i cóż by się tu rozpisywać. Koku już miał nieprzytomną dziewczynę na ramieniu, więc teraz udał się do siedziby Drynerów. Miał nadzieję, że brat podąży za nim i tak też się stało.

z/t x3