Cela nr. 1

Jest to duża cela z jednym , niewygodnym łóżkiem. Nie ma toalety ani nic jedynie jest dziura z dechami wybita... Przed ucieczką bronią stalowe kraty...Jest tu zimno, ciemno i strasznie


* * * * * * * * * * * * * * * *

Kurogane pojawił się w lochach i podszedł do pierwszej celi. Wyjmując jakiś stary klucz z kieszeni otworzył kraty...
Czekał aż jego brat tu się zjawi wraz z "przesyłką". Kurogane wszedł do celi i podeptał kilka szczurów . Myślał co kombinuje jego brat ,a także , czy nie będzie musiał tu siedzieć blokując moce Porwanej. No cóż... zobaczymy... Kurogane założył kaptur i kontynuował deptanie szczurów . Po chwili przyszedł tu Kokujin z porwaną dziewczyną, położył ją na łóżku w celi ,wyszedł i zamknął kraty po czym poszedł załatwić swoje sprawy. Kurogane siedział na ziemi opierając się o kraty przeciwnej celi obserwując więźnia i blokując jego umysł by nie mogła użyć mocy ani być odkryta przy pomocy telepatii.

Obudziła się w tym pomieszczeniu.
- Jak mogliście - Odparła do nich, leżąc na kocu jeszcze nie był taki zły nie śmierdział, nie zważała na szczury. Nie bała się ciemności jest wampirem. Wtedy zamilkła myśląc jak stąd uciec, hmm ta wyśmienicie spojrzała na kraty.

Siedział patrząc się na więźnia blokując jego moce.
-"Normalnie...trzeba przyznać że stawiałaś niezły opór ..." mówił znudzonym głosem...
Jego twarz była ukryta w cieniu kaptura ,a na dodatek to miejsce oświetlała tylko jedna pochodnia która była przy Kurogane.
-"Siedź spokojnie to się bez tortur obejdzie ..."
Pilnie obserwował dziewczynę...

- Tortury sfortury - Odparła drocząc się u Demona, ja pierniczę ciekawe czy jest on zjawą czy dupą przerośnięta do ściany. Interesujące, zawsze mówią że demoni są tak seksowni że szok.

W ludzkiej formie Kurogane nie był spokojnym typem... dziewczyna go powoli irytowała...
-"Zamknij się ! " krzyknął na nią ,a echo rozeszło się po całych lochach...
Po chwili ciszy powróciły zdeformowane słowa Kuro.
-"Zamknij się..." powtórzył spuszczając wzrok na podłogę...
Kuro bez przerwy blokował jej umysł.

Zaczynała mruczeć prowokując demona na kolanach opierając się.
- Mrru mrruuu - Odparła mrucząc łakomie w stronę Korugane.
- No cio słoneczko zapomniałeś innych słów - Odparła drocząc się i zaczynała nadal mruczeć w lochach.

Kurogane powoli nie wytrzymywał... wyjął z kieszeni małą szklaną kulkę którą lubił się bawić i Cisnął w głowę dziewczyny.
-"ZAMKNIJ SIĘ !!!" wrzasnął na nią
Kurogane wstał z ziemi i wziął głęboki oddech...

- KRETYN!!!!!!!!!!!!!!! - Odparła wrzasnęła głośno a jej głos niósł się a wtedy sklepienie na Kurogane wpadło na łeb prosto.
- A to za swoją pieprzoną piłkę zboczeńcu - Odparła do niego śmiejąc się potem.

Kawałek sufitu spadł na niego lecz.. nie uszkodził celi więźnia ani nie spowodował w jaki kol wiek sposób ułatwienia jej ucieczki. Spod gruzów wyszedł w formie demona.
-"SUKO !" wrzasnął
Jego długie szpony podrosły. Wyrzucił nieco kamieni na boki by mógł stanąć przy celi i szybkim ruchem rzucił w nią kawałkiem gruzu który był dość mały by przelecieć przez kraty... Celował jej w głowę i zapewne w to dostała co się powinno skończyć nie małym krwawieniem.
Kuro powrócił do swojej normalnej formy, odsunął się od krat i patrzał się na krwawiącego więźnia przez cały czas blokując mu moce.

- Ahh krew - Odparła widząc ją, wtedy niestety kawałek sukienki musiała podrzeć halkę i szybko owinęła ranę na głowie żeby nie wykrwawić się. Teraz gotowe pomyślała sobie. Ukryła się opierając murem plecy.
- Wolę już naprawdę lidera zobaczyć niż tego debila - Odparła do siebie widząc okno z kratami przynajmniej powietrze jest.

Kurogane zobaczył że Carnal rozerwała kawałek swojego ubrania i odkryła nogi przez co chłopak uśmiechnął się do siebie.
-"A czemu myślisz że to nie ja jestem liderem?..." odparł słysząc jej pomruki ...
Kuro stał opierając się o kraty przeciwnej celi niż był wiezień , bez przerwy blokując jego moc ... (dobra.. powiem kiedy przestanie blokować... teraz bez przerwy blokuje... praca narratora to takie trudne zadanie...)

- Bo Lider jest przystojny od Ciebie, przeważnie oni są ładniejsi od zastępców, a co zazdrosny o jego posadę ? - Odparła opierając się o ścianę, czując zimny i przyjemne uczucie dotykając pleców rumieniąc się trochę.

Słuchał jej z chęcią normalnego wyśmiania...Kuro i Koku to prawie bliźniacy... różnicą są jedynie oczy,demoniczna forma i to ze Koku wygląda na bardziej umięśnionego...
-"Aha... i czemu myślisz ze ja w ogóle jestem jego zastępcą ?"
Najdziwniejsze to jest to że zna idealnie wygląd człowieka po jego sylwetce bez świadomości wyglądu twarzy...
-"Zazdrosny ?... Nie. Na tym stanowisku jest za dużo planowania... znudziło by mi się to......"
Stał spoglądając na dziewczynę...

- Bo kochasz swojego brata i pomagasz w tym przecież w zabijaniu istot ? Nieprawdaż ? - Odparła do niego mówiąc spokojnym głosem, wtedy może poznać jej prawdziwą naturę nie miała już zamiaru robić mu krzywdy. Jak on przestał to ona też.
- Dziwne jak jesteście tacy podobni to powinieneś ty być liderem - Odparła tajemniczym i słodkim głosem.

Słuchał jej i nie mógł powstrzymać śmiechu...
-"Hahaha ... Po..heh... Po pierwsze ... skąd wiesz że to jest akurat mój brat ?...A po drugie ... Mówiłem Ci że nie chcę być liderem... to nudne..."
Kurogane usiadł se na jakimś większym głazie i obserwował Carnal.
-"Ehh... "
Powoli zaczynało robić się nudno...

Usłyszała głosy lekko podobne do feniksa, wtedy ujrzała w kracie zarys swojego opiekuna.
- Ozyrys - Odparła do niego myśląc gdzie on naprawdę był, tęskniła za nim... usiadł ptak jej na ręce, a ona delikatnie go głaskała.
- Wiem że nie chcesz być, ale po co mu pomagasz nie chcesz mieć normalnego życia ? - Odparła pytając Kurogane.

Kuro siedział ,a tu nagle jakieś ptaszysko pojawiło się w celi.
*Moja moc zawiodła?...nie...ona nie użyła mocy...* pomyślał
-"Co to kurva jest?!" krzyknął do dziewczyny widząc ptaka
Chłopak wstał i podniósł jakiś mniejszy kamień i przyszykował się do rzutu celując w ptaka.
-"To jest dla mnie normalnym życiem..." odparł nieco ciszej w trakcie podnoszenia kamienia...

- Rusz moje zwierzątko to ci łeb ukręcę - odparła a ptak ukrył się za jej plecami.
- To mój ptak który ma moc teleportacji jedynie on może teleportować z nikim innym dlatego odstaw ten głaz - Odparła do niego mówiąc spokojnym głosem.

Popatrzał się na nią jak na idiotkę...
-"Wywal tego kurczaka albo nie dożyjesz jutra..." rzekł groźnym głosem
Odstawił kamień i wyjął z celi za nim, jakiś stary, zardzewiały miecz...
-"Kiedyś w tych lochach odbywały się egzekucje na heretykach ... ten miecz pewnie ma na sobie szczątki ich krwi...krwi tysięcy..."
Trzymał miecz blisko siebie. Na spokojnie mógłby sięgnąć do więźnia i go przebić...
-"Zastanów się... twoje życie czy ten ptak..."
Zapewne i tak później zginie ale zawsze te kilka godzin... dni życia więcej to jest Coś.

- Ozyrys proszę zniknij - Odparła do niego szeptem nie może tutaj być wtedy ten ptak teleportował się w swoje inne miejsce. Jednakże jest on poza zamkiem na wieży tego kościoła.
- Oberwie ci się - Odparła do niego, lekko zdziwiona.
- Cóż miecz nie jest wytrzymały przecież - Odparła do niego, mówiąc cichym szeptem.
- Wiesz słoneczko powinieneś wiedzieć jedno że my wampiry nie jesteśmy po to by grzeszyć, ale dawać rozkosz innym oraz jesteśmy cwane jak kociaki - Odparła do niego wiedziała że kocha się szanować imbecyl nie wie że umiem generować ciała przynajmniej zobaczyła ze nie leci krew, czyli zagoiło się.
- No to super - Odparła radośnie widząc zdrową głowę. Zdjęła bandaż i schowała go w kieszeni.

Kuro czuł się nieco pod irytowany przez to z jakim luzem podchodzi do niego Carnal. Ujrzał też że jej organizm szybko się regeneruje.
-"Może i nie jest wytrzymały ale wystarczy by przebić to twoje miękkie ciało..."
Kurogane stał obserwując więźnia ,a mieczem się podpierał jak laską.

- Za bardzo pewny siebie jesteś - Odparła do niego, jednakże z lekkim rozkrokiem usiadła żeby widział jej stringi, no no będzie ciekawa sytuacja.

Oczywiście Kuro nie mógł się powstrzymać od popatrzenia się na jej majteczki, na dodatek nawet tego nie ukrywał, było widać że jego wzrok padł właśnie w to miejsce mimo że pół twarzy Kurogane była ukryta w cieniu.
-"Heh...widać że już się czujesz tu jak w domu..." rzekł robiąc wredny uśmieszek...
Chłopak nadal stał z czubkiem miecza przyłożonym do ziemi...

- Wiesz dobrze mówisz - Odparła wiedząc co ma zamiar zrobić, jednakże mógłby to zrobić ale jakoś ciekawe by było. Miała myśli dziwne jednak jej zablokował to nie może on czytać.
- A co podobają Ci się ? - Odparła mówiąc do niego tajemniczym spojrzeniem jego darząc.

Kurogane patrzał się na Carnal...
-"Podobają?...że co?!..."
Chłopak zrobił dość dziwną , niby to zdziwioną minę...
-"Widzę że za dobrze Ci tu..."
Chyba wyczuł w co ona pogrywa ale nie był tego taki pewien... planował przejąć pałeczkę...